Drodzy i Drogie!
O ile w październiku miałem stosunkowo mało czasu i na gry, i na pisanie o nich, o tyle listopad postawił mnie przed odwrotnym problemem – istną klęską urodzaju ludycznego. Dużo grałem, czytałem i rozmawiałem, a przy tym czas, którym dysponowałem wciąż był zbyt niestabilny, by móc to wszystko na bieżąco opisywać w Laboratorium. W pewnym momencie zaś przekroczyłem próg, po którym trudno zacząć pisać, bo żeby zacząć trzeba wiedzieć, od czego – a wziąłem udział w tylu inspirujących rzeczach, że wybranie którejś z nich zrobiło się zgoła niełatwe.
Stąd pomysł, by prze...
Drogie i Drodzy!
Mój plan dnia coraz bardziej się stabilizuje, czas i siły na blogowanie erpegowe wracają szybciej i szybciej. Wciąż nie jest ich jednak aż tyle, ile w wakacje, a to, że ten wpis ukazuje się dwa tygodnie po poprzednim wcale a wcale nie jest dla mnie powodem do dumy. W sprawozdaniu z pierwszych miesięcy Patronite’a bardzo sobie chwaliłem to, że dzięki wsparciu mam motywację do tworzenia dłuższych i bardziej rozbudowanych wpisów, ale chwilowo nie mam chyba sił na takie elaboraty. Dziś spróbuję więc krótko i zwięźle. A konkretnie – krótko i zwięźle o pierwszym teście...
Drogie i Drodzy!
Jak pisałem niedawno testowanie scenariuszy to dla mnie dość podejrzany proceder – oto w imię spisania i opublikowania swojego pomysłu wystawia się na szwank zaufanie swoich graczy, wciągając ich w niepewną, dopiero się rodzącą przygodę. Dlatego też przed wszelkimi testami warto zadbać o to, by scenariusz mimo swojego niedorobienia oferował dużo dobrej zabawy. Prawdę mówiąc najlepiej jest zadbać o to, by z tego „mimo” zrobić „dzięki” – uważam, że da się przygotować sesję testową tak, by właśnie jej testowość była atutem. Dziś chcę podzielić...
Drodzy i Drogie!
Testowanie scenariuszy to rzecz niezbędna, gdy chce się je publikować lub wysyłać na konkursy. Ja więc mam za sobą naprawdę dużo takich testów, ale, o ironio, pod wieloma względami czuję się z nim coraz gorzej. Mam wrażenie, że im większe doświadczenie erpegowe zdobywam, tym bardziej podejrzana wydaje mi się sama idea testowania scenariuszy. Dlaczego?
Rozkosze stabilizacji
Prawdopodobnie dlatego, że wreszcie mam ustabilizowane życie erpegowe. Regularnie gram w i prowadzę kampanie, z których jestem bardzo zadowolony, i pomysł, by zamiast nich poświęcić czas...
Drogie i Drodzy!
Bardzo mocno liczę na to, że wnet uda mi się dokończyć Honor Paladyna – scenariusz przygody dla dwóch osób o paladynie broniącym swoich rodzinnych ziem. Planowałem opublikować dzisiaj tekst o strukturze tej przygody i przygotowaniach do sesji próbnej, ale podczas pisania dygresja rozrosła mi się tak bardzo, że aż zaczęła zasługiwać na osobny tekst. Dygresja dotyczy tego, czemu rozpisuję tę nietypową przygodę na mechanice D&D 3.5, a w szerszej perspektywie – tego, jak jednostrzały mogą pozwolić zabłysnąć mniej optymalnym mechanicznie, ale ciekawym elementom róż...
Drodzy i Drogie!
Pisanie scenariuszy erpegowych to wyzwanie – jak przelejesz swoje myśli na papier? Jak stworzysz tekst przydatny dla innych? Jak wyjaśnisz, jak widzisz sesję, którą proponujesz? I ile swobody zostawisz? Scenariusz musi przecież być przydatny, proponować strukturę historii i jej elementy, ale nie jesteś w stanie przewidzieć wszystkiego, a najlepsze pomysły są często najtrudniejsze do opisania. Dlatego właśnie często wracam myślami do scen i scenariuszy, które chciałem spisać ale tego nie zrobiłem.
Temat takich „nieopisywalnych” scen wydaje mi się o tyle ciek...
